ORATORIUM JAKO ŚRODOWISKO WYCHOWAWCZE SPRZYJAJĄCE INTEGRALNEMU ROZWOJOWI MŁODEGO CZŁOWIEKA.

Toruńskie Oratorium im. bł. ks. Bronisława Markiewicza jako placówka opiekuńczo-wychowawcza wsparcia dziennego to środowisko wychowawcze, którego celem jest integralny rozwój młodego człowieka (wszystkich wymiarów jego osobowości). Dla dzieci i młodzieży w praktyce to miejsce, środowisko i klimat. Tu można przyjść, spędzić czas przy zabawie, włączyć się w działalność różnych kół zainteresowań, uzyskać pomoc w nauce. Panuje tu przyjazna atmosfera, można tu spotkać przyjaznych i chętnych do pomocy wolontariuszy. Jest to miejsce, gdzie człowiek może stawać się lepszy, wzrastać w swoim człowieczeństwie oraz przybliżać się do Boga.

Nasze toruńskie Oratorium ma:

Coś z domu – stwarza poczucie bezpieczeństwa, atmosferę miłości, radości; zauważa się każdego człowieka, interesuje się jego problemami; to dom, który przygarnia, gdzie zawsze czeka ktoś bliski.

Coś ze szkoły – pomaga młodemu człowiekowi w zdobyciu wiedzy, by osiągnął właściwy ogląd rzeczywistości i umiał w niej funkcjonować; Oratorium jest szkołą, która przystosowuje do życia.

Coś z parafii – dąży do rozwoju religijnego, prowadzi do podstawowej wiedzy religijnej poprzez życie zgodne z zasadami naszej wiary, prowadzi młodego człowieka do przyjaźni z Bogiem.

Coś z boiska, podwórka – stwarza atmosferę zabawy, nawiązywania kontaktów z innymi ludźmi, atrakcyjnego spędzania czasu wolnego, rozwijania swoich zainteresowań i zdolności.

ORATORIUM TO DOM, KTÓRY PRZYGARNIA

Dom jest najważniejszą przestrzenią dla każdego człowieka. Prawdziwy dom to nie tylko ściany z cegieł, okna i dach. Wyraz dom posiada dużo znaczeń, dosłownych i  przenośnych.

W dosłownych znaczeniu dom to:

– przystosowany pod względem konstrukcyjnym i użytkowym budynek, przeznaczony do celów mieszkalnych;

– są różne rodzaje domów, np. blok, dom jednorodzinny, wielorodzinny i kawalerka czyli wynajęte przez daną osobę małe mieszkanie.

W przenośnym znaczeniu dom to:

– cała rodzinna atmosfera gdzie czujemy się bezpieczni, otoczeni ciepłem rodzinnym, to miejsce w którym dorastamy, odpoczywamy po ciężkim dniu w pracy czy szkole;

– jest to ważny element w życiu człowieka.

Wszyscy ludzie posiadają dom, chociaż przybiera on różne formy. Jedni uważają, że jest to miejsce, w którym spędza się życie, dla drugich domem są najbliżsi, czasami zaś dom oznacza pamięć, wspomnienie.

To właśnie w domu tworzymy gniazdo rodzinne – najważniejszą wspólnotę. To właśnie w domu rodzimy się, dojrzewamy, umieramy. Poznajemy to, co jest dobre. Możemy uzyskać w nim pomoc i wsparcie ze strony domowników, ponieważ każda prawdziwa rodzina chce, aby pod jej dachem każdy wiedział, że może na nich wszystkich polegać i z nimi rozwiązywać swoje problemy. Innym argumentem może być bezpieczeństwo i swoboda. Każdy w swoim domu może czuć się bezpiecznie i być sobą, nie udając kogoś innego.

Kolejnym argumentem potwierdzającym powyższą tezę jest to, by w domu panowała dobra, wesoła atmosfera. Wspólne spacery, zasiadanie do stołu, wspólne rozmowy.

Wątpliwość budzi tu natomiast to, iż nie zawsze dom musi się kojarzyć z czymś dobrym, niestety nie zawsze możemy ufać domownikom. Są i takie rzeczy, które świadczą, że dom jest miejscem kłótni, a także tragedii.

Przywołane argumenty potwierdzają, że dom to nie tylko ściany z cegieł, okna i dach. Pamiętajmy, że to właśnie w nim poznajemy świat i nie ma innego lepszego miejsca od naszych domów.

ORATORIUM jest traktowane jak drugi dom – gdzie można odpocząć po szkole, spokojnie odrobić lekcje przy pomocy wychowawcy, pożytecznie spędzić czas, porozmawiać o swoich problemach. Wychowankowie motywowani do systematycznej nauki, wspierani pomocą, robią postępy w nauce, rozwijają swoje osobiste zainteresowania. Przez wdrażanie w potrójną pracę: duchową, umysłową i fizyczną, wg wskazań bł. ks. Bronisława Markiewicza – uczą się samodzielności i odpowiedzialności oraz właściwego funkcjonowania w społeczeństwie.

Oratorium im. ks. Bronisława Markiewicza, istniejące od 25 lat przy parafii pw. św. Michała Archanioła w Toruniu, stale przyciąga dzieci i młodzież. Nawet byli wychowankowie, dziś już żonaci, odwiedzają Oratorium i wspominają ze wzruszeniem: „To był mój drugi dom!”.

Patron naszego Oratorium, mówił: „Dusza dziecka jest jak gleba niezaorana. Umiej ją uprawić, a wyda owoc stokrotny„.  Pracujemy z dziećmi od 25 lat jako wolontariusze. Dzieciaki odpłacają nam swoim uśmiechem i wdzięcznością. W Oratorium wychowankowie bawią się, uczą, sprzątają, jeżdżą na wycieczki i kolonie. Dzieci z Oratorium pochodzą często z rodzin dysfunkcyjnych, niewydolnych wychowawczo, zagrożonych alkoholizmem czy narkomanią. Ulegają często zgubnym wpływom rówieśników i niestety, także własnych rodzin.

W kręgu oratoryjnym dzieci uczą się asertywności, uczą się mówić „nie” w sytuacji, kiedy są namawiane do picia alkoholu. Prowadzimy też inne działania wychowawcze, np. dyżury, sprzątanie – tak jak w domu. W Oratorium pod wpływem kolegów i wychowawców dziecko uczy się porządku i współdziałania w zespole. Doprowadzamy do tego, że dziecko nie tyle musi, ile chce coś zrobić. Temu służą także różnego rodzaju koła zainteresowań. Dzieci uczą się także bardzo ważnej rzeczy: dawania siebie innym.

Dzieci gromadzą się w Oratorium – swoim „drugim domu” każdego dnia, w godzinach od 15.00-19.00. Tutaj odrabiają prace domowe, uczą się języków obcych, odbywają zajęcia z gospodarstwa domowego (szycie, gotowanie, sprzątanie), przygotowują inscenizacje z różnych okazji. Biorą udział w zajęciach koła modelarskiego. Bawią się, grają w gry zespołowe, otrzymują codziennie gorący posiłek, wspólnie wyjeżdżają na kolonie letnie i zimowe. Uczestniczą również w życiu religijnym parafii zgodnie z kalendarzem liturgicznym.

W Oratorium dzieci znalazły swój drugi dom, tutaj uczą się życia we wspólnocie, samodzielności, odpowiedzialności za siebie i innych.

Oratorium jest przestrzenią wychowawczą usytuowaną pomiędzy wychowaniem domowym a wychowaniem szkolnym. Istotnym elementem pracy wychowawczej stało się bezpośrednie i pośrednie wspieranie rodziców w ich zadaniach wychowawczych.

Dla wychowanków jest to drugi dom, gdzie w atmosferze ciepła, miłości, szacunku, zrozumienia, bezpieczeństwa, akceptacji, pomocy i wsparcia realizuje się ich rozwój intelektualno-moralno-społeczny. Jednak największym osiągnięciem naszej placówki i owocem, który przyprawia o wielką radość, jest fakt, że duża liczba naszych wychowanków wyrasta na młodych ludzi, którzy pragną później sami pomagać swoim młodszym kolegom i koleżankom. Dzięki temu, iż sami uzyskali kiedyś wsparcie i pomoc w trudnych dla nich chwilach, teraz sami pragną nieść taką pomoc innym – mając świadomość tego, jak wiele można zdziałać poprzez bycie z kimś, kto cierpi i służenie dla dobra innych.